Gezegende distel

De gezegende distel (Cnicus benedictus) is de enige soort binnen het geslacht Cnicus. Biologen vonden dat een beetje zielig en hebben hem daarom sinds kort maar ondergebracht binnen de grotere familie Centaurea en zijn wetenschappelijke naam is vervolgens aangepast tot Centaurea benedicta. Feit blijft echter wel dat de gezegende distel bijzonder veel lijkt op een distel, maar hij is er dus niet eentje.

Of het nu wel of geen distel is maakt natuurlijk niet zoveel uit. Zoals William Shakespeare ooit al schreef in zijn tragedie 'Romeo and Juliet': 'What's in a name? That which we call a rose. By any other name would smell as sweet.' Hoe je de gezegende distel ook noemt, het blijft toch dezelfde plant.

Hij groeit het liefst in een aangenaam klimaat en dat is de reden dat hij in gebieden rond de Middellandse Zee zijn domicilie heeft gekozen. De gezegende distel is een eenjarige plant die een hoogte van 60 centimeter kan bereiken en met geelkleurige bloemen bloeit.
Een extract van de gezegende distel bevat tot 3,5% cnicine. Dat stofje wordt soms gebruikt om de melkproductie op te wekken bij mens en dier. In een land als Canada wordt het zelfs aanbevolen door een enkele belangengroepering. Veel belangrijker voor ons is het feit dat die cnicine een bitter stofje is en mede daarom wordt het gebruikt in bepaalde tonicums. In de plantengeneeskunde werd een extract van gezegende distel inwendig toegepast bij maagproblemen (overmatige gasvorming) en gebrek aan eetlust, terwijl het uitwendig kon werken bij geïnfecteerde wonden. Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het een antibacteriële werking heeft en dat is handig bij een opkomende maagzweer. Die kwaal wordt in veruit de meeste gevallen veroorzaakt door een infectie met een bacterie, de Heliobacter pylori.

Wij stoppen de gezegende distel ook in onze nationale drank, Beerenburg. Nu nog even wachten tot een belangengroepering in Nederland deze drank aanbeveelt als middel om maagzweren te voorkomen.

No comments:

Post a Comment